21/5/12

CENTÓNS





Un centón é unha composión feita con versos ou fragmentos de versos doutros autores. É un xogo literario que ten tamén a súa complexidade, porque aínda que algún verso se pode recoñecer como pertencente ao outro autor, o poema resultante ten un sentido totalmente diferente, ademais, se está ben feito, dá a impresión dun todo homoxéneo e non simples retallos cosidos por puntadas sen xeito. Por suposto sempre se debe confesar de onde foron tirados os versos.
Se tedes lido outros dos nosos traballos xa suporedes que os versos destes centóns foron collidos de poemas de Celso Emilio, a razón disto tamén está alí. O que agora vos presentamos ao mellor non ten a harmonía do collage que ilustra a entrada, pero estamos satisfeitos de como quedou o experimento.





 De Víktor Gómez

Nesta longa noite
de luz e de escuridá
os meus ollos de neno
son de pedra,
un pozo profundísimo de medo
nas estradas da vida.
O terror anda solto polo mundo
e soño unha  imposíbel alba amante
e vexo cada día
bágoa nosa nos ollos.

José Javier Vázquez (2º ESO E)

(Versos procedentes dos seguintes poemas: “O medo”, “Longa noite de pedra”, “Coromoto”, “O can danado”, “Nai”, ”O árbol”,  “Ao   lonxe, Ourense ” .




                       
A noite, espello de auga fría,
dunha tristura aceda,
vai coa lúa,
por camiños de romaxes
con grave e tristeiro son.
A noite envolta en farrapos,
déitase nos piñeirales,
i o vento que rebulía,
ventiño de doce gaita
por fin está calado.

Luis Valencia (2º ESO E)

(Versos procedentes dos seguintes poemas:  “O can danado”, “Deitado  frente ao mar”, “Cantiga pra durmir a un neno”, “Romance de cego”, “O locutor”.
                        

No hay comentarios: